Son hazırlıklar - yusuf yusuf

Herhalde sonsuza kadar hazırlansam yine eksiğim kalır.  Son 1 hafta, bir pankarta yazdığım yapılacaklar listemi eritmekle geçti .  Konya'dan dönüş uçağının alçalmaya başlamasıyla kafama daannnkkk eden panikli GİDİYORUM hissiyatı bu süre boyunca da devam etti.  Nihayetinde liste eridi.  Ben de eridim ama; far yemiş kedi gibiyim.  Bu arada bir sürü aksilik de oldu tabii.  Telefonum bozuldu mesela, iş çıkardı giderayak

"Bir şeyin ters gitme olasılığı varsa, ters gidecektir."

Olsun, yine de bir sürü şeyi toplamayı becerdim sanırım.  Misal Beynemilel Şoför Ehliyetnamesi, bir balya uçak bileti, aşı karnesi, dalış brövesi gibi.

Eczacı kuzenim de kollarını sıvadı, dev bir ilaç çantam oldu. Umarım gümrüklerde sen ne ayaksın kardeş deyip tutmazlar beni:

Kıyafetlerimi kendini vakumlayan poşetlere koydum ama kar etmedi.  Bu fotodan sonra yarısını çıkarmak zorunda kaldım.

Hafif seyahat edeyim diye çantamı küçük tutmuştum ama eşyalarıımı terler akıtaaa akıtaaa 2,5 saat sığdırmaya uğraşınca acaba ben bunu beceremeyecek miyim diye şüphelere düştüm. Sonuçta bir küçük valiz, valizin kaybolma ihtimaline karşı 1-2 gecelik eşya koyduğum sırt çantam ve el çantamla yola hazırlandık.  Pingu da yastığın üzerine oturdu.  Bence baya keyfi yerinde.  Benden daha rahat olduğu kesin.

Bakalım bizi neler bekliyor? :)