Nerdeyim?

10 Ocak 2014 Cuma

Meksika - ll - Oaxaca

Meksiko'dan kopup otobüsle Oaxaca'ya geldim.  Yolda bir teyze sahiplendi beni. Taco yedim seyyardan.  Yi evladım bir tane az diyor.  Uyuyorum uyaniyorum.  Nassın iyisin? diyor.  Çok sevimliydi. 




Oaxaca'ysa güzeller güzeli bir kasaba.  Şahane bir yer.  Çevresinde de yapacak bir dolu şey var.  En büyük geçim kaynağı turizm ama çirkin turistik değil. 





Bir de olayı güzel yemek.  İlk akşam turistiklerden biraz kaçmaya çalışıp pazarında şunu yedim:



Acayip lezzetliydi. Yerken şu zibidi de etrafımda döndü durdu.


Koocaman bir pazar, her yerinde ayrı bir şey pişiyor.  Çok beğendim ertesi gün tekrar gittim.



Buranın kendince sosları (mole'leri) meşhurmuş.  Ben de mole negro ve mole amarillo denedim.   Bakınız:






İkisi de bana göre çok acıydı, yana yana yedim.  Normalde hayatta yemem.  İyi ki yemişim, çok güzeldi.  Hadi gördüklerimi unutmamak için fotoğraf çekiyorum, bu tatları unutmamak için ne yapmak lazım acaba?

Buraların meşhur şeylerinden biri de mezcal.  Yine ateş suyu kıvamlı bir şey.   Meksiko'da denemiştim.  Ağzım yüzüm yamuldu.  Ben içemiyorum ama çok popüler. 

Son olarak bir meşhur şeyleri daha var:



Uzaktan bakınca pul biber sanabilirsiniz.  Biraz daha bakın.  Çekirge bunlar.  Tezgahın başında aptal gibi uzun süre durdum.  (O kadar aptal gibi durdum ki nerelisin deselerdi Türk'üm demeyecektim.  Atilla Taş'la beraber kendimi Yunanistan'a kakalabilirdim.   İyi ki sormadılar.) Yapabilir miyim diye bayağı bir süre bakıştık.  Yok, yapamadım.  Tanıştığım kimse de yememiş.  Bu sefer pas geceyim dedim.

Bugunse cevredeki eski Zapotek kasabası / tapınağı Monte Alban'a gittim.  (Simge - evet Alban :))  Cok guzel bir yerdi.  Yuzde 60ini restore etmisler, sadece yuzde 40i orijinal, ama yine de cok beğendim.  Ispanyollar gelmeden burayı terketmişler.  Nedendir bilinmiyor.  İspanyollar geldiginde burada 1 insan bile olsa kiliseyi dikmislerdi dedi rehber serzenişle.

Yine tırmanmalara doyamadım.



Oaxaca'ya donunce İspanyolca bilen Teksas'li bir insanin arkasina takilip mole yemege gittim.  Sonra müzesine.  Zerre güvenlik problemi olmayan kendi güzel, yemeği güzel bir şehirimsi.  Daha ne olsun?

Geceyse Meksika'nın ADO otobüsleriyle 12 saat yol tepip San Cristobal Las Casas'a geldim.

2 yorum:

  1. yemeklerin tadıyla ilgili: tadını bildiğin bir şeylere benzetmeye çalış. yazarken saçma gelse de sonra hatırlamaya çalışırken sana bayağı yardımcı olacaktır bence :)
    böcükleri merak ettim :)

    YanıtlaSil
  2. Yaaaa nasil tadmazsin cekirgeleri vallahi aklinda kalir sonra, hepimiz icin at agzina bi tane!! Onlar tekila sisesine de bi tur bocek atiyorlardi - kesin onu da dene gitmisken :) aile tapinagimiza gitmen iyi olmus, atalarimdan yadigar :D

    YanıtlaSil